พนักงานหน้าตาสะสวยประจำร้านค่อย ๆ บรรจงหยิบกล่องกำมะหยี่โชว์เครื่องประดับขึ้นมาให้เข็มนิจได้ชื่นชมทีละชุด เธอพินิจดูเครื่องเพชรพลอยเหล่านั้นก่อนที่สายตาทั้งคู่จะแลเลยไปที่แคตตาล็อคเล่มใหญ่ซึ่งวางอยู่ห่างออกไปไม่กี่คืบ
“น้องขอดูแคตตาล็อกนั่นหน่อยได้ไหมคะ”
“อ๋อ...ได้ค่ะ นี่เป็นแคตตาล็อคเครื่องเพชรชุดใหม่เลยนะคะ ถ้าถูกใจชุดไหนบอกพี่ได้เลยค่ะ”
รุจาหยิบหนังสือที่ทำจากกระดาษอาบมันทั้งเล่มยื่นให้เขมนิจ หญิงวัยสี่สิบจ้องมองดูภาพเครื่องเพชรที่หน้าปกอย่างครุ่นคิด
“เอ้อ...คุณเข็มคะ ชุดนี้เป็นสร้อยคอประดับทับทิมสีแดงชมพู เพชรและก็มุกค่ะ”
ความระลึกได้ฉายวาบขึ้นมาในดวงตาของเขมนิจ สร้อยคอกับต่างหูประดับทับทิมสีแดงชมพูตัดกับสีเขียวมรกต มุกน้ำงามและเพชรระยับแสง เธอเคยเห็นมันบนเรือนร่างของใครคนหนึ่ง
“เป็นชุดสร้อยคอกับต่างหูที่สวยมากจริง ๆ ค่ะ แต่เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนมีคนมาซื้อมันไปแล้ว เค
