Ep.04

1115 คำ
Ep.04 สองเดือนต่อมา~ "…ช่วยด้วย! ช่วยด้วยค่ะ!! ช่วยด้วย!!!" "แหกปากให้ตายก็ไม่มีใครมาช่วยมึงได้หรอก!" "อย่าเข้ามานะ ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยด้วย!!" "ใครก็ได้งั้นเหรอ งั้นกูช่วยเองแล้วกัน" "ยะ...อย่านะ ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ" "หึ! มาขอร้องกูตอนนี้ มันสายไปแล้วสาวน้อย" "อย่า..." "…" "อย่า...ทำอะไร..." วูบ~ ตุ้บ!! "เฮ้ย!!?/ไอริน!!!" คนทั้งกองถ่ายต่างลุกฮือขึ้นทันทีที่นักแสดงสาวที่กำลังทำการแสดงอยู่หน้ากล้อง จู่ๆ ก็เป็นลงล้มพับลงกับพื้น "ไอริน! ได้ยินฉันไหม ไอริน! ตอบสิ" แจนผู้จัดการสาวที่รีบวิ่งเข้าไปหาร่างบางคนแรก เรียกพร้อมกับใช้มือตบหน้าไอรินเบาๆ เพื่อให้เธอได้สติ แต่กลับไร้วี่แววว่านักแสดงสาวจะตื่นขึ้นมา จนสุดท้ายไอรินก็ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล และแน่นอนว่าการถ่ายทำวันนี้ก็ต้องสิ้นสุดลงเพียงเท่านั้น เพราะขาดนักแสดงนำในการถ่ายทำ พอมาถึงโรงพยาบาล ไอรินก็เริ่มรู้สึกตัวก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาช้า พร้อมกับเรียกผู้จัดการสาวด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา "…พี่แจน" "ไอริน! แกฟื้นแล้ว ค่อยๆ ลุก" ผู้จัดการสาวพูดออกมาด้วยความดีใจที่เห็นไอรินฟื้นขึ้นมา ก่อนจะรีบเข้าไปพยุงตัวไอรินที่กำลังพยายามลุกขึ้นนั่ง "ขอบใจมาก แต่ฉันไม่เป็นอะไร" ไอรินพูดด้วยเสียงอ่อนแรงพร้อมกับยกมือขึ้นมานวดขมับตัวเอง "แกนั่งรอก่อน เดี๋ยวหมอกำลังจะมาตรวจ" "อืม" ไอรินพยักหน้ารับ และนั่งรอไม่นานเท่าไหร่ ก็มีหมอเข้ามาตรวจร่างกายของเธอ และหาสาเหตุที่ทำให้จู่ๆ เธอก็หมดสติไปแบบนั้น ผ่านไปสักพัก "ยินดีด้วยครับ คุณตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้วครับ" สิ้นเสียงของหมอวัยกลางคน ก็เหมือนโลกทั้งใบของนักแสดงสาวที่มีดีกรีเป็นถึงซุปตาร์ตัวแม่อย่างไอรินหยุดหมุนไปชั่วขณะ สิ่งที่คุณหมอพูดออกมานั้นมันทำให้เธอช็อก และพูดอะไรไม่ออก แม้แต่ผู้จัดการสาวที่เข้ามานั่งฟังผลด้วยกันก็พูดอะไรไม่ออกเช่นกัน ทั้งคู่ต่างตั้งรับไม่ทันกับสิ่งที่เพิ่งจะได้รับรู้จากปากคุณหมอ ไม่รู้ว่าคุณหมอพูดอะไรต่อหลังจากนั้น เพราะเธอไม่ได้ฟังเลยแม้แต่น้อย เธอค่อยๆ ก้มมองท้องตัวเองพร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบมันช้าๆ ในนี้...มีเด็กอยู่งั้นเหรอ ? ไม่จริงใช่ไหม ? มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ และไอรินไม่ยอมรับผลตรวจที่หมอบอก เธอรีบลุกและเดินออกจากห้องตรวจอย่างรวดเร็ว ก่อนจะวิ่งไปขึ้นรถตู้ส่วนตัวของเธอพร้อมกับแจนที่รีบวิ่งตามมา ไอรินสั่งให้คนขับรถแวะร้ายขายยา ก่อนที่เธอจะรีบลงไปกวาดซื้อที่ตรวจครรภ์ทั้งหมดที่มีในร้าน "เอาที่ตรวจครรภ์ มีเท่าไหร่เอามาให้หมด" พูดจบเธอก็ยื่นบัตรเครดิตให้เภสัช เภสัชเดินไปหยิบที่ตรวจครรภ์มาให้ตามที่ไอรินสั่ง พร้อมกับมองคนสั่งอย่างสังเกตว่าคนที่ใส่แมสก์ ใส่แว่นที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ตอนนี้ใช่ไอรินซุปตาร์สาวหรือเปล่า? "ลิลลี่ แกนี่ก็ใจดีเนอะ ชอบซื้อของไปบริจาคอยู่เรื่อย" ผู้จัดการสาวที่เห็นสายตาชวนสงสัยของเภสัชกรรีบพูดขึ้นเพื่อแก้สถานการณ์ทันที จริงๆ เธอบอกจะเป็นคนลงมาซื้อให้ แต่ไอรินก็รั้นที่จะมาเอง ไม่รู้สิ ตอนนี้เธอร้อนใจกว่าอะไรทั้งหมด อะไรที่ทำเองได้ก็อยากทำ พอได้ของที่ต้องการมาครบแล้ว ทั้งคู่กับกลับขึ้นรถมาอีกครั้ง ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวและมุ่งไปที่คอนโดหรูของซุปตาร์สาวทันที... เวลาต่อมา "!!!" สองขีด สองขีด สองขีด! ไม่ว่าเธอจะตรวจกี่อันๆ อันไหนๆ ก็ขึ้นสองขีดทั้งหมด! ไม่มีอันที่ขึ้นขีดเดียวเลยสักอัน จริงๆ ผลตรวจของหมอมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว เพียงแต่เธอไม่อยากยอมรับ และคิดว่าตัวเองยังพอมีความหวังอยู่ จึงรั้นที่จะไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจเอง แต่ผลที่ได้มากลับไม่ต่างกันเลยสักนิด ไอรินทรุดตัวนั่งลงบนโซฟาอย่างหมดเรี่ยวแรง พลางคิดว่าจะทำยังไงต่อไปดี ตอนนี้หน้าที่การงานเธอก็กำลังไปได้สวย แถมเธอกำลังจะได้ไปร่วมแสดงภาพยนตร์ฮอลลิวูดที่เป็นความใฝ่ฝันของเธออีกต่างหาก แต่ตอนนี้ทุกอย่างกำลังจะพังลง... "ไอริน..." แจนที่นั่งอยู่เงียบๆ ลุกขึ้นมานั่งข้างๆ ไอริน พร้อมกับยกมือขึ้นลูบไหล่ไอรินอย่างต้องการจะปลอบใจ เพราะไม่ใช่ไอรินคนเดียวที่เสียใจ แจนเองก็เสียใจไม่ต่าง แถมยังรู้สึกโมโหอีกต่างหากที่ไอรินพลาดไม่รู้จักป้องกันตัวเองแบบนี้ เธอเคยบอกเคยเตือนหลายครั้งแล้ว แต่ไอรินก็ยังดื้อไม่ยอมฟังเธอเลย จริงๆ เธออยากจะด่าด้วยซ้ำ แต่คิดว่าตอนนี้มันไม่ใช่เวลามาซ้ำเติมกัน เพราะแจนรู้ดีว่าตอนนี้ไอรินเองก็เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากอยู่แล้ว เธอรู้ว่าไอรินจริงจังกับงานของเธอมากแค่ไหน และพอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น...อนาคตของไอ้รินต้องเปลี่ยนไปจากที่เคยตั้งเอาไว้แน่ๆ "พี่แจน ฮือๆ" และสุดท้ายไอรินก็ทนกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ พอมือแจนสัมผัสโดนไหล่เธอ เธอก็รีบขยับเข้าไปกอดแจนและร้องไห้ออกมาทันที "ใจเย็นๆ ค่อยๆ คิดนะ" ตอนนี้ทุกอย่างดูมืดมนไปหมด เธอเริ่มมองไม่เห็นอนาคตของตัวเองในวันข้างหน้า และไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี... ไอรินยังคงร้องไห้ต่อไปเรื่อยๆ พลางคิดย้อนกลับไปว่าเธอพลาดได้ยังไง ในเมื่อเธอก็เซฟตัวเองอย่างดี ไม่ว่าจะกับใคร เธอก็ไม่เคยปล่อยตัวเองเลยสักครั้ง...แล้วเธอจะท้องได้ยังไง คิดยังไงก็ไม่ได้คำตอบ จนสุดท้ายเธอก็ผละออกมาจากแจน แล้วยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกไปจากใบหน้าสวย ก่อนจะพูดออกมาด้วยความหนักแน่นและจริงจัง "…ฉันจะเอาเด็กออก!" 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม