สุราที่ฮ่องเต้ดื่ม เป็นของที่จิ้นอ๋องหน้าหนาไปขอให้หลิงเฟิ่งผสมน้ำวิเศษของนางให้เขา เมื่อสุรารสเลิศของวังหลวงถูกผสมด้วยน้ำวิเศษ ฮ่องเต้ก็ไม่ยอมปล่อยมือจากจอกสุราเลย
“เสนาบดีจ้าว ท่านมีหอพนันด้วยมิใช่รึ เช่นนั้นท่านก็เป็นผู้รับแทงเถิด เปิ่นหวางมิค่อยถนัดในเรื่องนี้นัก”
คำพูดของจิ้นอ๋อง ทำให้เสนาบดีจ้าวสะดุ้งสุดตัว แม้ผู้อื่นจะรู้ว่าเบื้องหลังของหอพนันใหญ่ในเมืองหลวงเป็นของตระกูลจ้าว แต่ในเมื่อเสนาบดีจ้าวไม่ออกหน้าผู้ใดก็ไม่เคยเอ่ยว่าเป็นของเขามาก่อน
“ท่านอ๋อง ท่านพูดเช่นนี้ได้อย่างไรเล่าพ่ะย่ะค่ะ แต่หากพระองค์ต้องการให้กระหม่อมเป็นผู้เงิน กระหม่อมคงต้องน้อมรับพ่ะย่ะค่ะ”
“หึหึ ดี เปิ่นหวางเลือกว่าที่พ่อตา หนึ่งหมื่นตำลึงทอง” จิ้นอ๋องส่งหยกพกของตนเองให้ขันทีไปวางต่อหน้าเสนาบดีจ้าว
ขุนนางทั้งหลายต่างสูดลมหายใจเข้าเสียงดัง จิ้นอ๋องช่างรักมั่นต่อบุตรีท่านแม่ทัพโจวเสียจริง ต่อให้รู้ผลว่าจะแพ
