หลิงเฟิ่งนางเรียกน้ำวิเศษที่อยู่ภายในมิติออกมาผสมกับน้ำด้านนอกอย่างละหนึ่งส่วน น้ำที่ใช้กินภายในเรือน นางยังใช้น้ำวิเศษเพียงไม่กี่หยด อย่างไรก็รอบคอบเอาไว้ก่อนดีกว่า “ลุงกู้ ท่านจำเอาไว้ว่าน้ำในกระบอกนี้ ท่านต้องดื่มเพียงผู้เดียว หากเกิดเรื่องไม่คาดฝันกับผู้อื่น ท่านก็อย่าได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ เข้าใจใช่หรือไม่เจ้าคะ” เมื่อเห็นสายตาที่จริงจังของหลิงเฟิ่งลุงกู้ก็พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ “เจ้าบอกได้หรือไม่ว่าเป็นน้ำอันใด” จูซื่อกับลุงกู้มองมาทางหลิงเฟิ่งอย่างสงสัย “ไว้ท่านกลับมาอย่างปลอดภัยข้าจะบอกท่านเจ้าค่ะ” “ขอบใจเจ้ามากเฟิ่งเออร์” ลุงกู้ร่ำลาจูซื่ออยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะยอมออกจากเรือนตระกูลซ่งไปที่ภูเขาด้านหลังเรือน “ท่านแม่ ท่านอย่าได้กังวล ลุงกู้มีน้ำของเฟิ่งเออร์ไปด้วย ต่อให้เกิดเรื่องร้ายขึ้น เขาก็จะไม่เป็นอันใด” “เจ้าบอกแม่เลยไม่ได้รึเฟิ่งเออร์ มันคือน้ำอันใดกัน” “น้ำวิเศษที่ข้าไ