นับตั้งแต่ที่มีเจียอีนางมีบุตรทั้งสี่คน สองสามีภรรยาก็แทบจะไม่ได้แอบเข้าไปในมิติ โดยที่บุตรทั้งสี่ไม่ได้ตามเข้าไปเลย พอเมื่อพวกเขาเติบโตขึ้น เว่ยอ๋องจึงได้หลอกล่อให้เจียอีพาเขาเข้าไปโดยที่ไม่มีเจ้าพวกลูกเต่าติดตามไปได้
ใบหน้าหล่อกำลังออดอ้อนราวกับขอความเมตตา หากเป็นเมื่อก่อนไม่มีทางที่เขาจะอดทนอดกลั้นได้นานถึงเพียงนี้
แต่สำหรับเจียอีในตอนนี้แล้วนั้นเขายินยอมเชื่อฟังนางทุกอย่าง หากนางไม่ยินยอมมีหรือเขาจะกล้าหักหาญน้ำใจนางถึงแม้นางในตอนนี้จะน่ารังแกมากก็ตาม เขาภาวนาให้นางสังเกตเห็นความทรมานผ่านทางสีหน้าเผื่อว่านางจะนึกสงสารสามีของตนเองขึ้นมาบ้าง
เขาจำต้องร้องขอความเมตตาไปเรื่อยๆ ทันใดนั้นนางก็พยักหน้า เว่ยอ๋องในยามนี้ไม่อาจชักช้าช้อนตัวนางขึ้นจนตัวลอยหวือกลางอากาศจากนั้นก็อุ้มพาตัวนางไปที่บ่อน้ำ ที่ห่างหายไปนาน
"ท่านพี่!!! ข้าไม่อยากตั้งครรภ์แล้วเจ้าค่ะ" นางดึงสาบเสื้อของเขาไว้อย่างไม่ย
