ผ่านไปนับชั่วยาม เมื่อของเหลวสีดำหนืดไม่ไหวออกมาจากร่างกายของไทเฮาแล้ว เจียอีก็ร้องบอกให้ทั้งสองขึ้นจากบ่อน้ำ
“รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเถิดเพคะ” เจียอีรีบเดินนำไปที่เรือนพักของนาง
แต่ดูเหมือนสตรีทั้งสองคนที่เดินตามนางมาด้านหลังอยากจะเดินชมมิติของนางเสียมากกว่า
“ไว้หม่อมฉันจะพาเข้ามาใหม่ แต่ตอนนี้ต้องเร่งมือกันแล้วเพคะ” เจียอีเดินไปฉุดมือของทั้งสองรีบเดินไปที่เรือนพักทันที
นางส่งทั้งสองเข้าไปอีกห้องหนึ่ง ก่อนที่นางจะเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเช่นกัน พร้อมทั้งร้องบอกว่าให้รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อจะออกไปด้านนอก
แต่เจียอีที่เปลี่ยนเสร็จแล้ว ทั้งสองก็ไม่ยอมออกมาเสียที จนนางต้องไปตามถึงในห้อง ถึงได้รู้ว่าทั้งไทเฮาและจางมามา ต่างชื่นชมห้องน้ำและสิ่งของในห้องนอนของนางอยู่
“ไปกันเถิดเพคะ” นางรีบคว้ามือของทั้งสอง ก่อนจะรีบพาออกจากมิติทันที
ไทเฮากับจางมามาที่กลับมาอยู่ในห้องบรรทม ต่างมีสีหน้าเสียดาย
