เรียวลิ้นร้ายผละออกจากริมฝีปากบาง ก่อนจะขบเม้มไปตามซอกคอขาวจนขึ้นสี ไล้เลียลงมาที่ปทุมเนินเนื้องามอย่างละโมบ เสียงดูดกลืนปทุมงามดังไปทั่วห้องหอ พร้อมทั้งเสียงครางหวานเสียวซ่านของเจียอี
“เปิ่นหวางจะถนอมเจ้าอย่างดี” เขาซุกหน้าลงดูดกลืนน้ำหวานจากกลีบดอกไม้งาม ก่อนจะตวัดลิ้นระรัวเร็วเสียจนเจียอีเสร็จสมอย่างรวดเร็ว
“อ๊า...” นางเชิดหน้าขึ้น ส่งเสียงครางออกมา ท่าทางเย้ายวนเช่นนี้ทำให้เว่ยอ๋องไม่อาจจะเล้าโลมนางอย่างนุ่มนวลได้
เขาส่งนิ้วเข้าไปเบิกช่องทางรักของนางอย่างเร่งรีบ ก่อนจะส่งลำทวนเข้าไปเร็วเสียจนเจียอีนางตั้งตัวไม่ได้
“จะ เจ็บ...อื้ออออ” เว่ยอ๋องประกบปากมอบจุมพิตที่ดูดดื่มเพื่อให้นางคลายความเจ็บได้เร็วยิ่งขึ้น
เจียอีไม่คิดว่า การร่วมรักครั้งที่สองของนาง ก็ยังคงเจ็บปวดไม่ต่างจากในครั้งแรก แม้จะน้อยกว่าก็ตาม อาจจะเป็นน้ำในบ่อวิเศษก็ได้ที่ทำให้ร่างกายของนางกลับมาราวกับสตรีที่ยังไม่เคยต้อ
