“ได้ค่ะ ขวัญจะไม่มีทางทำให้ตัวเองลำบากใจ” ขวัญกมลตอบรับผู้เป็นสามีทันที เพราะเธอก็ไม่ได้โง่ขนาดที่จะทำให้ตัวเองทุกข์ใจหรอกนะ
“ดีมากครับที่รัก เราไปหาลูกของเราดีกว่า อย่าเอาเรื่องเครียดๆ มาใส่หัวเลย ป่านนี้เจ้าตัวเล็กคงตื่นแล้วมั้ง” กานต์โอบที่บ่าภรรยาสาว ก่อนที่ทั้งสองจะลุกขึ้นเกือบพร้อมกัน แล้วก็เดินเข้าไปยังห้องนอนของลูก ที่นอนกลางวันไปนานมากแล้ว ตอนนี้คงต้องปลุกขึ้นมาแล้วล่ะ ไม่อย่างนั้นคืนนี้คงไม่นอนแน่ๆ
ทางด้านนางบัวและสายพิณก็ถูกพามาที่ห้องนอน ซึ่งสองยายหลานต้องอยู่ห้องเดียวกัน เมื่อสายพิณมองห้องก็ได้แต่เบ้หน้าด้วยความไม่พอใจ เพราะมันต่างจากเรือนหลังใหญ่มาก สักวันเธอต้องเป็นแม่เลี้ยงของที่นี่ เธอจะเขี่ยขวัญกมลทิ้ง แล้วเอาทุกอย่างของขวัญกมลมาเป็นของตนเอง
“สกปรกไปหมดเถอะ ใครจะอยู่ได้” สายพิณเอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจ ส่วนนางบัวนั้นก็มองหลานสาวด้วยหางตา ทำยังกับที่ห้องของหลานสาวสะอาดนั
