“มาหาพ่อเลี้ยงค่ะ” สายพิณเอ่ยออกมาไป พร้อมกับท่าทางยั่วยวนขั้นสุด แต่อีกฝ่ายก็ขั้นสุดเหมือนกัน นั่นก็คือรังเกียจขั้นสุด อย่างที่เขาไม่เคยรังเกียจผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อนเถอะ น่าขยะแขยงก็ว่าได้ เขาคิดแล้วว่าวันนั้นเขามองไม่ผิด เขาเห็นเธอออกลายตั้งแต่วันแรกที่มาถึงที่นี่ แต่ไม่คิดว่าเพียงไม่กี่วัน สายพิณจะรุกฆาตเข้าใส่เขาแบบนี้
“มีธุระอะไร” แม้ว่าอยากจะด่าแค่ไหน แต่เขาก็พยายามใจเย็นๆ ยังไม่ตัดสินสายพิณ เพราะเธออาจจะเป็นคนแบบนี้ก็ได้ ส่งสายตายยั่วยวนไปทั่ว แบบไม่มีอะไรในกอไผ่ นี่เขาพยายามอย่างมาก พยายามที่จะเข้าใจแบบนั้น
“พิณคิดถึงพ่อเลี้ยงค่ะ” สายพิณไม่รอช้า กว่าจะหาโอกาสเข้าใกล้เขาได้แบบนี้มันช่างยากเย็นเหลือเกิน เธอคงไม่ปล่อยให้โอกาสแบบนี้หลุดมือไปแน่ๆ เป็นไงเป็นกันวันนี้เธอก็ต้องได้พ่อเลี้ยง ใครบ้างล่ะไม่ชอบของฟรี ขอเพียงแค่เขาให้โอกาสเธอ ทุกท่วงท่าลีลาที่ผ่านมาของเธอ จะเอามามัดใจเขาให้
