“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่เข้าใจว่าผู้หญิงต้องการอะไร” ขวัญกมลร้องไห้ออกมาด้วยความซาบซึ้งใจ ในขณะที่อีกฝ่ายรับรู้ถึงเสียงเครือของหญิงสาว เขาถึงกับยอมละอ้อมกอดของหญิงสาว แล้วจัดการเช็ดน้ำตาให้เธอ
“ไม่ต้องร้องนะครับ วันนี้เป็นวันดีของเรา เจ้าสาวต้องไม่ร้องไห้สิ” กานต์เอ่ยออกมา พร้อมกับใช้มือเช็ดน้ำตาของเธอ
“ก็มันอดไม่ไหวจริงๆ นี่นา” ขวัญกมลเอ่ยออกมา พร้อมกับน้ำตาที่มันไหลออกมา และเธอก็ไม่หยุดร้องจริงๆ จนกานต์ต้องกอดร่างบางของเธอเอาไว้อีกครั้ง ก่อนที่จะตบที่ไหล่เพื่อปลอบใจเธอ
“เดี๋ยวตาบวมไม่สวยเอานะ ถ้ายังไม่หยุดร้อง” กานต์แกล้งขู่หญิงสาวเรื่องความสวย แน่นอนว่าเรื่องนี้เหมือนจะได้ผล ร่างบางค่อยๆ สะอื้น ก่อนที่จะหยุดร้อง เพราะกลัวตาบวมแล้วไม่สวยในวันแต่งงานของตนเอง
“หยุดก็ได้ค่ะ เพราะอยากสวยหรอกนะ ก็เลยต้องยอม” ขวัญกมลเอ่ยออกมาเสียงสั่น
“งั้นก็ไปกันครับ ไปแต่งหน้าสวยๆ ให้สมกับเป็นเจ้าสาวที่สวย
