“ใช่ฉันมันคงเห็นแก่ตัว แต่ฉันมันพลาดไปแล้วนี่นา จะให้ฉันทำยังไงได้ล่ะ ในเมื่อมันพลาดไปแล้ว ฉันก็พยายามทำอย่างดีที่สุด เพื่อให้ทุกคนได้รับในสิ่งที่ควรได้รับ” คุณอังกาบเอ่ยออกมาด้วยความเสียใจ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ท่านก็ผิดอย่างที่พิมพ์ใจพูดจริงๆ นั่นแหล่ะ ท่านไม่ควรที่จะโกรธที่พิมพ์ใจพูดหรอก เพราะว่ามันคือเรื่องจริง เรื่องจริงที่ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้นั่นเอง
“ก็รู้ตัวดีนี่คะ ถ้าอย่างนั้นก็ทำทุกอย่างให้มันถูกต้องสิคะ จะได้ไม่ต้องมีใครเสียใจ” พิมพ์ใจเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ด้วยเพราะเธอรู้ดีว่าคุณอังกาบไม่มีทางผิดซ้ำ โดยการหักหาญน้ำใจบุตรชายอย่างแน่นอน นั่นทำให้เธอยิ่งกดดันคุณอังกาบเพื่อความสะใจนั่นเอง
ทุกอย่างที่มันเกิดขึ้น มันคือผลของการกระทำของคุณอังกาบเอง เพราะฉะนั้นมันก็สมควรเป็นอย่างยิ่งที่คุณอังกาบจะต้องเรียนรู้กับความเจ็บปวดที่เธอกำลังยัดเยียดให้นั่นเอง
“ป้าไม่สามารถให้ในสิ่งที่หนูพิมพ์ต้
