เพราะเมื่อคืนเอาแต่ร้องไห้อย่างหนักและกว่าจะหลับตาลงก็เกือบจะตีสอง เช้านี้อัญชิสาก็เลยไม่ค่อยสดชื่นเท่าไหร่ ขอบตาของเธอยังบวมช้ำ
“อัญเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมหน้าตาดูไม่สดชื่น” หมอเอกอาทิตย์ถามเมื่อหญิงสาวเดินมานั่งบนเก้าอี้ประจำในห้องครัว
“อัญนอนไม่ค่อยหลับค่ะ”
“เมื่อคืนร้องไห้เหรอครับ” คุณหมอหนุ่มถามอย่างห่วงใย
“เมื่อคืนอัญปวดหัวนิดหน่อยน่ะค่ะ กว่าจะนอนหลับก็ดึกเลย”
“แต่เหมือนอัญร้องไห้นะครับ”
“ร้องไห้นิดหน่อยค่ะ”
“อัญเครียดเรื่องอะไรหรือเปล่ามีอะไรบอกผมได้นะ”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะหมอซัน อัญก็แค่คิดถึงเรื่องเดิมๆ ค่ะ”
“ผมบอกแล้วไงครับว่าอย่าคิดมาก ยังไงผมก็จะดูแลอัญไปตลอดต่อให้อัญจะจำได้หรือจำไม่ได้เราก็จะอยู่กันแบบนี้ อย่าคิดมากอีกนะครับ” เขาจับมือหญิงสาวแล้วลูบบริเวณหลังมือเบาๆ
การกระทำของเขามันยิ่งทำให้อัญชิสาเครียดมากขึ้นเพราะเธอเองเริ่มรู้สึกรักเขาจริงๆ
“ขอบคุณนะคะหมอที่อยู่ข้าง
