20
สร้างความร้าวฉานคืองานของเจ๊หงส์ นี่คือคำนิยามที่เธอให้แก่แม่สามี
ทำไมชีวิตต้องมาทนอะไรแบบนี้ด้วย ประโยคนี้เธอได้แต่ถามตัวเองในใจ แต่ชีวิตคนเราไม่มีใครโรยด้วยกลีบกุหลาบทุกคนหรอก มีทุกข์มีสุข มีปัญหาด้วยกันทั้งสิ้น
พลอยเพชรปลอบใจตัวเองในขณะที่เธอนอนไม่หลับเอาเสียเลย แต่การันต์นอนหลับไปแล้ว
แม่ผัวของเธอตื่นมาทำอาหารให้กินตั้งแต่ไก่โห่ พูดจาดีเอาอกเอาใจสารพัด เธอเองก็เห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีปัญหาอะไรจริง ๆ ก็พูดจากับท่านดีขึ้น
พลอยเพชรออกไปทำงานตั้งแต่เช้าหลังรับประทานมื้อเช้ากับสามีและแม่สามี ในขณะที่หงส์มีแขกประจำอย่างหยกมาที่บ้านทุกวัน
หยกมาคอยช่วยทำโน่นทำนี่ให้หงส์และการันต์ ทำให้ทั้งสองได้สนิทสนมกัน แต่การันต์ก็พยายามทิ้งระยะห่างกับผู้หญิงที่ไม่ใช่ภรรยา
“อาหนูหยกไปตามเฮียเขามากินข้าวด้วยกันสิ” หงส์เอ่ยกับยาใจ
“เฮียคะ ไปกินข้าวเถอะค่ะ เที่ยงแล้ว” ยาใจเอ่ยบอกการันต์ เธอใส่เสื้อยื
