42. ลองให้เป็นก่อน

1176 คำ

บนเรือส่วนตัว_ "อื้อ...." แรงกระทบจากปลายจมูกใหญ่หอมแก้มเนียนซ้ำๆ ปลุกให้คนนอนหลับค่อยๆปรือตาตื่นอย่างงัวเงีย "ท้องอยู่อย่าตื่นสาย รีบลุกมากินข้าวเช้าเร็ว" เขารู้สึกสงสารจับใจสภาพสะบักสะบอมของแครอท เลยปล่อยให้หลับตั้งแต่บนรถ ค่อยเช็ดตัวตอนขึ้นบนเรือ "นายรู้? รู้ได้ยังไง ฉันไม่ได้บอกใครเลยนะ" ร่างบางจะชันตัวนั่งถูกเขาช่วยจับประคอง "รู้ตั้งแต่วันที่เจอเธอในโรงพยาบาลแหละ แต่ไม่คิดว่าพวกไอคูเปอร์จะร้ายมาก ถึงขั้นส่งคนมาฆ่าน้องตัวเอง" มือหนาบีบมือบางให้กำลังใจ เพราะเขากำลังจะเล่าเรื่องจริงทั้งหมด "พี่คูเปอร์เนี้ยนะ จะฆ่าฉันทำไม" มันต้องไม่ใช่เรื่องจริง ถึงสองพี่น้องจะหมาดหมางตลอดเวลา "เพราะขัดประโยชน์ของมันไง รู้ไหมการที่เธอปฏิเสธให้เงินช่วยบริษัทมัน ต้องขาดทุนย่อยยับขนาดไหน" "แค่เรื่องนี้เองเหรอ มันจำเป็นมากถึงขั้นต้องส่งคนมาฆ่าเชียว?" "ไม่ใช่แค่นั้น" แรงบีบกระชับมือบอบบางเบาๆ เพิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม