“พี่วิน!” พลอยไพลินรีบลุกจากเก้าอี้ทันทีด้วยความตกใจ นะ...ไหนว่าพี่วินกลับไปแล้วไง หรือว่าเธอจะตาฝาด
ขยี้ตาของตัวเองแรง ๆ ก่อนจะดูใหม่อีกที กลับเห็นร่างสูงเดินหันหลังให้ด้วยความไว
ไม่แล้ว! เธอไม่ได้ตาฝาด พี่วินจริง ๆ
รีบเดินตามหลังอีกคนเพื่อจะไปอธิบาย เพิ่งง้อพี่เขาไปแท้ ๆ กลับทำให้พี่เขาเห็นอีกแล้ว
“พี่วินฟังพลอยก่อนค่ะ พลอยอธิบายได้” คว้ามือหนาเอาไว้ แต่กลับโดนเขาสะบัดออก
พลอยไพลินตกใจ มองสบตาเมื่อพี่เขาหันกลับมา แววตาพี่วินแดงก่ำ เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นพี่เขามีอาการอย่างนี้ จนนึกกังวลขึ้นมา
“พะ...พี่ฟังพลอยก่อนนะคะ พลอยอธิบายได้ค่ะ” เดินเข้าไปจับมือของอีกฝ่ายแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ทว่ากลับโดนสะบัดออกแรงมาก
“พี่วิน”
“นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอกับฉันขาดกัน!” นาวินบอกจบ รีบขึ้นรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
มีนากลับมาที่โต๊ะแล้วไม่เห็นเพื่อนจึงเดินตามหา ทว่ากลับเห็นพลอยไพลินนั
