ตัวท็อปของบาร์โฮส 3p
บทที่ ๒
‘ห้าแสน!’
ฉันว่าแล้วต้องมาไม้นี้ ห้าแสนงั้นหรอ ถ้าจะสู้จริง ๆ เงินแค่นี้ขนหน้าแข้งของฉันไม่ร่วงหรอก แต่ว่านะ ฉันยอมให้เธอประมูลเวลาของน้องจุนตะไปก็แล้วกัน ฉันยังคงมองหน้าผู้ชายที่ยืนฉีกยิ้มหวานตกสาวบนเวทีอยู่แบบนั้น ก่อนจะยกมือขึ้นมาขยับนิ้วเป็นแนวบ๊ายบายให้กับเขา
ผู้ดำเนินการงานประมูลเองกำลังอ้าปากค้างที่ยอดเงินประมูลทะลุไปถึงครึ่งล้านบาท! ก็ต้องตกใจอยู่แล้วแหละนะ ฉันคำนวณคร่าว ๆ แล้วตอนนี้สองทุ่ม น้องจุนตะเลิกงานตีสอง ก็เหมือนเวลาทำงานในหนึ่งวันของพนักงานทั่วไป ที่มูลค่าค่อนข้างแพงเอาเรื่องนะ
‘เอ่อ..ราคาสูงสุดตอนนี้อยู่ที่ห้าแสนบาท มีผู้ร่วมประมูลท่านไหนให้สูงกว่านี้ไหมครับ’
‘ห้าแสนบาทครั้งที่หนึ่ง’
‘ห้าแสนบาทครั้งที่สอง’
ฉันหันไปมองผู้หญิงที่ประมูลแข่งกับฉัน วูบหนึ่งฉันมองเห็นเหมือนเธอมีสีหน้าตกใจ แต่เหมือนเธอจะรู้ตัวว่ามีคนมองเธออยู่ละมั้ง เพราะ
