108
[PIPLOY]
รู้สึก คิดถึง
"ฉันน่ะเหรอจะทำมิดีมิร้ายเธอ"
"ใช่ อยู่ๆนายก็เอายาอะไรไม่รู้มาให้ฉันกินกลางดึก ถ้าไม่คิดแบบนี้จะให้คิดยังไง หรือนายเป็นห่วงฉัน?... โอ๊ยเรื่องนั้นยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่"
เขาถอนหายใจ ก่อนจะเดินไปที่ถังขยะเยื้องกับประตูห้องฉันและทิ้งขวดยาลงไปอย่างไม่แยแส
"ไม่กิน ก็ไม่ต้องกิน"
ใช่แล้ว พอบอกอย่างประชดประชันร่างสูงผมยุ่งก็เดินกลับห้องตัวเองทันที ฉันชะเง้อมองตามจนเขาเข้าห้องไป และเมื่อทางสะดวกก็รีบย่องไปที่ถังขยะหยิบขวดยาขึ้นมากอดไว้ ก่อนจะวิ่งแจ้นกลับเข้าห้องปิดประตูอย่างรวดเร็ว
เดี๋ยวนะพึ่งมีสติ ฉันไปเอายานี่กลับมาเพื่อ? ทำไมฉันใช้ชีวิตย้อนแย้งกับความรู้สึกแบบนี้
ฉันวางมันไว้บนโต๊ะแล้วกอดอกมองอย่างงุนงง ก่อนจะตัดสินใจเปิดขวดเทยาออกมาดูทีละเม็ด เปิดกูเกิลเทียบตัวยา อืม... เป๊ะ ยาวิตามินรวมจริงๆ อีตาไดอาคิดจะทำอะไรของเขา สร้างสัมพันธไมตรีเหรอ?
เมื่อรู้ว่าผู้ร
