118
[PIPLOY]
หัวหิน ถิ่นมี...รัก
ฉันถลึงตาใส่โทรศัพท์ เดี๋ยวเถอะ! เดี๋ยวถึงหัวหินจะหลอกฟันซะให้เข็ด
เลอค่าเหมือนเพชรพลอย : พี่โดมใจบุญจัง
เจ้าชายทุเรียน : แน่นอน พี่ชอบหมาเลยยอมจอดรถรับ
ชอบหมา?
เลอค่าเหมือนเพชรพลอย : ค่ะ เดี๋ยวถึงทักไปนะ ไพลินจะเข้าห้องน้ำ พอดีรถขนหมูจอดรอนานแล้ว
เจ้าชายทุเรียน : ครับ
น่าหมั่นไส้จริงๆ ฉันเก็บมือถือแล้วรีบไปล้างมือ ก่อนจะตีเนียนกลับไปขึ้นรถปกติ ถึงจะปวดหนักปวดเบาฉันไม่เข้าห้องน้ำปั้มอยู่แล้ว เพราะฉันเป็นคนเรื่องมากเรื่องสุขภัณฑ์ระดับหนึ่ง
แต่พอขึ้นรถมามีคนเรื่องมากกว่าค่ะ!
"ส่งมือมา"
"อะไร?"
"ฉันบอกให้ส่งมือมา" จะขอแต่งงานเหรอ?
ฉันยื่นมือซ้ายไปหาใจเต้นแรง จะปฏิเสธสวยๆไปยังไงดีนะ หรือแกล้งชักมือกลับไปก่อนและบอกว่ายังไม่พร้อม มันเร็วเกินไป อย่าพึ่งเฉลยว่าแอบรักฉันมานานแล้ว และทุกอย่างที่ทำคือแผน
แต่...
เขาหยิบแอลกอฮอล์เจ็ดสิบห้าเปอร์เซ็นต์
