ตกตอนเย็นเดย์และขนมผิงรวมทั้งสามสาวเพื่อนสนิทของขนมผิงก็ต่างมารวมตัวกันที่ห้องนะโม เปิดประตูเข้ามาก็ได้ยินเสียงอังเปาบ่นพึมพำมาแต่ไกล
“บ่นอะไรหื้ม” ขนมผิงเดินเข้าไปสวมกอดเอวบางทางด้านหลังของอังเปาพลันเกยคางไว้บนไหล่เพื่อนสาวคนสวย
“บ่นแกไง มีแฟนแล้วหายไปทั้งวันเลยนะ”
“เอ้าก็วันนี้มีแข่งนี่ เลยเอาโทรศัพท์ฝากไว้ที่พี่เดย์” คนน้องรีบแก้ตัวเหมือนไม่รู้ว่าอังเปาแกล้งหยอกเธอเล่น
“เฮ้อขนาดผิงยังมีแฟนก่อนฉันเลย ผู้ชายดีๆ อย่างพี่โยธาหรือพี่เดย์จะตกมาถึงท้องฉันบ้างไหมนะ”
“อย่าเอ่ยชื่อแฟนฉัน” นะโมเอ่ยเงียบๆ แต่ก็ทำให้อังเปาแบะปากมองบนทันที เดี๋ยวนี้แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้เลย
“แล้วนี่ไอ้เขื่อนไม่มาเหรอ” ทางฝั่งเดย์หลังจากปล่อยมือน้องให้ไปหาเพื่อนแล้วตัวเองก็เดินเข้ามาหาโยธาที่กำลังนั่งทำงานอยู่หน้าคอม
“เออเห็นบอกจะมาช้าหน่อยไม่รู้ติดห่าเหวอะไร”
“แล้วนี่มึงทำไร”
“เขียนโปรแกรม” เอ่ยจบมือที่กำล
