“ลุง?”
“ลุงอะไรบอกกี่ครั้งแล้วว่านี่เวลาทำงานให้เรียกท่านอธิการบดี”
“ค้าบ ท่านอธิการบดี”
“เยี่ยมมากไอ้หลานชาย”
“บอกให้หลานเรียกท่านอธิการบดี แต่ตัวเองกลับเรียกพี่เดย์มาหลานชายตาแก่นี่หนิ” อังเปาพึมพำจนลูกตาลที่อยู่ข้างๆ ต้องรีบใช้มืออุดปากก่อนที่คนอื่นจะได้ยิน
“อยากโดนไล่ออกหรือไงฮะ!”
“ไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย”
“ยังจะเถียงอีก!”
นะโมที่ยืนเงียบอยู่นานก็ตัดสินใจลากเพื่อนทั้งสองคนที่กำลังตีกันออกไปอยู่ไกลๆ ก่อนจะเดินกลับมาหาขนมผิง
“ตัดตัวน่ารำคาญออกไปให้ละ” กระซิบข้างหูขนมผิงจนเธอหลุดหัวเราะ
“เอาล่ะๆ เมื่อกี้ครูได้ยินที่พวกเธอคุยกันแล้วสรุปเธอสินะที่ปล่อยข่าวลือนั่นจนทำให้มหาวิทยาลัยเดือดร้อนไปด้วย” ดิเรกหันมองไปทางแสนซนซึ่งเธอก็ยอมพยักหน้ารับผิด
“งั้นก็ดีจะได้ไม่ต้องวุ่นวายหาตัว แล้วจะเอาไงล่ะลงโทษเธอยังไงดี”
“ตามกฎของมหาวิทยาลัยนักศึกษาที่กระทำความผิดเป็นเหตุให้มหาวิทย
