ก็อกๆ ก็อกๆ
มือเล็กเคาะประตูห้องทำงานของคู่หมั้นรอไม่นานเสียงทุ้มภายในห้องก็เอ่ยตอบกลับมา หลังจากได้ยินคำอนุญาตขนมผิงก็เปิดประตูเดินเข้าไปเมื่อมาถึงภายในห้องทำงานขนาดใหญ่บนตึกสูงเขาก็พบกับคู่หมั้นของตัวเองที่กำลังนั่งทำงานอยู่กับเลขาส่วนตัว
“สะ สวัสดีค่ะพี่อาทิตย์ พี่ครีม” เธอเอ่ยทักทั้งสองคน
“รู้จักครีมด้วยเหรอ”
“ค่ะ เคยบังเอิญเจอกันหนึ่งครั้ง” สิ้นเสียงของขนมผิงครีมก็เอ่ยทักทายเธอ
“น้องผิงจะดื่มอะไรไหมคะเดี๋ยวพี่ไปชงมาให้ดื่ม กาแฟหรือโอวัลตินไหม”
“เอ่อ...” ขณะที่เธอกำลังจะเอ่ยตอบ เสียงทุ้มเยียบเย็นของชายเจ้าของห้องก็เอ่ยดักขึ้นจนขนมผิงไม่กล้าพูดต่อ
“ถ้าอยากกินก็ออกไปชงเองห้องครัวอยู่แค่นี้ ส่วนเธองานล้นมือขนาดนี้ไม่ต้องอาสาไปบริการคนอื่น”
จบประโยคบรรยากาศในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบจนน่าอึดอัด ทั้งครีมและขนมผิงต่างไม่มีใครกล้าพูดอะไรต่อ
“พี่อาทิตย์คะผิงขอออกไปเดินเล่นนะ”
“อืม”
