นลิน: อยู่ไหน หายหัวไปไหน รู้ไหมเพื่อนเป็นห่วง
ในระหว่างที่กำลังนั่งรถกลับคอนโดของคาเรน เสียงโทรศัพท์มือถือของหญิงสาวดังแจ้งเตือนขึ้นมาอย่างถี่รัวเรียกความสนใจจากชายหนุ่มให้หันกลับมามองด้วยแววตาที่ฉายความหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด
หญิงสาวเลิกคิ้วมองกลับด้วยความสงสัยไม่ต่าง ท่าทางแบบนั้นคืออะไรกัน
พริก: ผู้ตามกลับ
ตอบแค่นั้นก็เป็นอันว่าเข้าใจตรงกัน ผู้ตามกลับหมายถึงผู้ที่เธอซุกอยู่นั่นแหละ
นลิน: โอ้โห มันแรดมาก
พริก: ก็คนมันสวย
นลิน: ให้ได้ให้โดนนะเพื่อนรัก
พริก: โดนตลอดค่ะ
นลิน: แรดมากรับไม่ได้
พริกจินดาหัวเราะออกมาเสียงดังหลังจากที่ได้อ่านข้อความที่เพื่อนส่งมาหาก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าเอนศีรษะซบไหล่ชายหนุ่มที่กำลังขับรถอยู่
“หนาวอะ”
“ทนหน่อย”
“ผ้าห่มในรถอะ” พริกจินดาเงยหน้าถามเพราะตลอดสามเดือนที่มีความสัมพันธ์กันเธอกับเขามักไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่บ่อย ๆ ชายหนุ่ม
