“คาเรน” พริกจินดาเรียกชื่อคาเรนเสียงดังลั่นพลันรีบเดินอ้อมกรงทองออกมาห้ามปรามคาเรนไม่ให้ทำตัวเสียมารยาทกับเสี่ยสันต์ไปมากกว่านี้ “หยุดเดี๋ยวนี้เลยพูดจาแบบนั้นได้ยังไงกัน” เธอต่อว่าเขาเสียงดุ
“แล้วฉันพูดผิดตรงไหน เอากันทุกวันก็ต้องเป็นผัวเมียกันดิให้เป็นเพื่อนกันหรือไง” คาเรนว่าอย่างไม่พอใจเห็นท่าทีของหญิงสาวที่ดูปกป้องอีกคนจนออกนอกหน้าเขาก็ยิ่งไม่พอใจ แววตาของคาเรนเต็มไปด้วยแรงโทสะพร้อมปะทะทั้งเธอและไอ้เวรนั่น
“คาเรน”
“เออ เรียกไรนักหนา”
“นายนี่มัน” พริกจินดาทำหน้าละเหี่ยใจอย่างเบื่อหน่ายเธอหมดปัญญาจะพูดกับคนอย่างเขาแล้วจริง ๆ
“พริกเธอเป็นผู้หญิงคุณช่วยพูดดี ๆ กับเธอหน่อยได้ไหม พูดจาแบบนั้นกับผู้หญิงที่ตัวเองเรียกว่าเมียได้ยังไงไม่ให้เกียรติพริกเธอเลย” เสี่ยสันต์ที่เพิ่งเรียกสติของตัวเองกลับมาได้หลังจากที่อึ้งกับคำพูดของคาเรนไปนานมากโข
แม้ว่าเขาจะรู้สึกเฟลไม่น้อยที่ต้องกินแห้วเ
