ลันล์ลลิตไม่ได้วางแผนจะมาค้างคืนที่พัทยาเลยสักนิด แต่ก็เกิดเหตุไม่คาดคิดขึ้นเมื่อรถยนต์ของติณณภพที่ขับมางอแงสตาร์ทไม่ติดเสียงั้น ทั้งเธอและเขาก็เลยต้องหาโรงแรมที่พักกันอย่างกะทันหัน
"แย่จังเลยนะครับ ผมไม่คิดเลยว่ารถผมจะมาทำให้คุณลันล์ต้องเสียเวลาในวันนี้" สีหน้าและท่าทีที่รู้สึกผิดของติณณภพ ลันล์ลลิตต้องรีบส่ายหน้ายิ้มให้กับเขาแทน ไม่ใช่ความผิดของเขาเลยสักนิด เธอไม่ควรจะโทษอะไรทั้งนั้น
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พักที่นี่สักคืนก็ดี จะได้รีชาร์จร่างกายไปในตัวด้วย นอนค้างที่นี่ก็ไม่แย่นะ ลันล์ยังมีที่อยากไปดูอีกหลายอย่างเลย อยากไปท่องราตรีเมืองพัทยาด้วย ไปรำลึกถึงวันเก่า ๆ เคยมาแฮงค์เอาท์กับกลุ่มเพื่อน ๆ ตอนเรียนจบปริญญาตรีใหม่ ๆ สนุกลืมโลกไปเลยล่ะค่ะ"
"ผมดีใจนะครับที่คุณลันล์ไม่โกรธเลย พระอาทิตย์ใกล้จะตกดินแล้ว เราออกไปเดินเล่นริมทะเลกันหน่อยไหมครับ"
"ก็ดีเหมือนกันนะคะอากาศกำลังเย็นสบาย เดี๋ยวไป
