“แกเบื่อเหรอวะ” ชานนท์เอ่ยถาม
“เปล่า ฉันอยากให้เขาอยู่กับฉันแล้วยิ้ม สุขภาพจิตดี มีความสุข” พูดถึงภรรยาแล้วเขมชาติก็เผลอยิ้ม ชานนท์ชะโงกหน้ามองเพื่อน อีกฝ่ายถลึงตาใส่ ชานนท์ถึงกับหัวเราะอย่างขบขัน
“แหม... ไอ้เขม น้อยๆ หน่อยแก”
“จริงๆ นะโว้ย! หรือแกอยากให้ปลายรุ้งหน้าหงิกใส่แกทุกวัน”
“ไม่อยากให้หน้าหงิกหรอก ต้องออกแรงปล้ำเหนื่อยว่ะกว่าจะได้นอน ปาเข้าไปตีสาม”
“แกทำอะไร”
“วิ่งไล่จับ”
“บ้ารึ วิ่งไล่จับตีสามไม่ได้นอน”
“ฉันไม่ได้กลัวเมียจริงๆ นะโว้ย ตัวเท่าลูก... หมา” คำหลังเบาแสนเบา
“ปลายได้ยินแล้วใช่ไหม ไอ้นนท์บอกว่าเราเป็นหมา”
“เฮ้ย! ไม่ใช่ ไอ้เขมบ้า พี่นนท์ล้อเล่น ใครบอกกันล่ะ ปลายตัวเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้กอดแล้วอุ๊นอุ่น” ชานนท์หันไปที่ประตูหลับหูหลับตายกมือไหว้ท่วมหัว ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมอง
“ไอ้เขมบ้า ไหนปลายไม่มีสักหน่อย แกหลอกฉัน แกล้งให้ฉันหน้าแตกเหรอวะ” ชานนท์หน้าบึ้ง เขาเผลอแ
