รัตนาเริ่มหงุดหงิด หลุดมาดลงทันทีเมื่อเห็นว่าคราวนี้ปิ่นปัทมาไม่ยอมใจอ่อนให้ง่ายๆ เหมือนที่แล้วๆ หมาด
“น้ารัตอย่าทำแบบนั้นนะคะ น้องมีอนาคตที่ดี น้ารัตจะทำร้ายลูกตัวเองได้ลงคอเลยเหรอไง” ปิ่นปัทมาตกใจที่ได้ยินรัตนาพูดแบบนั้น
“เป็นเมียเสี่ยร่ำรวยดีจะตายไป จะไปคิดมากทำไม แค่มีเงินใช้ก็มีความสุขแล้ว ไม่รู้แหละ ถ้าแกไม่ให้ ฉันก็จะส่งยายปลายไปเป็นเมียเสี่ยวิชาญ” รัตนาข่มขู่ลูกเลี้ยงสาว รู้ดีว่าปิ่นปัทมานั้นรักและห่วงใยปลายรุ้งมากแค่ไหน เธอเองก็ไม่ได้คิดจะส่งปลายรุ้งไปเป็นเมียเสี่ยที่ไหนหรอก แค่เอามาข่มขู่ให้คนตรงหน้ายอมควักเงินออกมาให้เธอเท่านั้นเอง
“อย่านะคะ น้ารัตห้ามทำแบบนั้นเด็ดขาด ปัทไม่ยอมให้น้ารัตทำแบบนั้นหรอกค่ะ ถ้าน้ารัตอยากได้เงินก็รอเดี๋ยวค่ะ เดี๋ยวปัทไปเอาเงินมาให้” ปิ่นปัทมารู้ดีว่ามารดาเลี้ยงไม่เคยพูดเล่น และคงจะคิดทำแบบนั้นจริงๆ เธอไม่อยากให้น้องสาวต้องมีชีวิตแบบนั้น ปลายรุ้งยัง
