“หยางอ๋องทรงสานสัมพันธ์กับสตรีทุกนางที่ถูกส่งตัวมาหรือไม่เพคะ?”
“…”ดวงตาเรียวคมจ้องมองจางลี่ซือนิ่ง แววตาว่างเปล่าจนนางไม่รู้เลยว่าตอนนี้บุรุษกำลังรู้สึกเช่นไรกับคำถามนี้
โกรธนางที่ถามออกไป หรือเข้าใจความรู้สึกที่ถามออกไปกันแน่…
หากจะครองคู่กันด้วยความรักใคร่ นางก็อยากจะถามทุกอย่างเพื่อไม่ให้เกิดความเคลือบแคลงในตัวของอันตงหยาง อีกหยางหากเกิดเหตุการณ์ใดขึ้นจะได้ไม่ตกใจและหาทางรับมือ อย่างเช่น…อาจจะมีบุตรนอกสมรสอีกหลายคน
ซึ่งสำหรับผู้เป็นอ๋องแล้วย่อมมีได้ ทว่าสำหรับสตรีเช่นนางจะหาว่าใจแคบก็คงใช่ นางไม่ต้องการ แต่ก็ไม่กีดกันและไม่คิดที่จะกำจัดเด็กหรือใครก็ตาม พวกเขาไม่ผิด ที่ถามออกไปก็เพื่อหาทางหาวิธีรับมือในภายภาคหน้าเท่านั้น
“เคยมี แต่มิใช่ทุกนาง”
“…”จางลี่ซือพยักหน้ารับรู้และไม่ถามต่อ เพราะบรรยากาศเต็มไปด้วยความอึดอัดแต่นางก็ไม่เสียใจที่ได้ถามออกไป อย่างน้อยก็ได้รู้ว่ามีแนวโน้วว่าอาจ
