หลังจากที่นอนคิดมาตลอดคืนแพรรดาก็ตัดสินใจได้แล้วว่าตนเองจะทำยังไงในเมื่อไม่มีอะไรจะเสียแล้วหญิงสาวก็จะเทหมดหน้าตักเป็นครั้งสุดท้าย และถ้าทิวัตถ์กลับไปคบแฟนเก่าเธอก็จะยินดีกับเขาแม้จะเสียใจแต่ก็คิดว่าตนเองจะรับได้ในเมื่อได้ทำทุกอย่างเต็มที่แล้ว
ตลอดทั้งวันแพรรดายังไม่มีโอกาสได้คุยกับทิวัตถ์ตามลำพังเลยเพราะวันนี้เขามีประชุมตลอดทั้งวัน จนกระทั่งถึงเวลาเย็น ขณะที่เธอกำลังจะเคาะประตูห้องคนที่ไม่อยากเจอมากที่สุดก็เข้ามาขวางเธอไว้
“ถึงเวลาเลิกงานแล้วไม่ใช่เหรอคะ คุณกลับได้เลยนะเดี๋ยวฉันบอกวัตถ์ให้”
“แต่รดามีเรื่องจะแจ้งคุณวัตถ์นิดหน่อยค่ะ” แพรรดายังไม่ยอมแพ้
“เธอใช้คำว่านิดหน่อย นั่นก็หมายความว่ามันไม่สำคัญ เอาไว้ค่อยบอกเขาพรุ่งนี้ก็ได้ แต่คงเป็นบ่ายๆ หน่อยนะเพราะคืนนี้เราจะไปดื่มด้วยกันเขากับฉันอาจสนุกกันถึงเช้า”
“ท่านรองได้จองร้านให้คุณหรือยังคะ ให้รดาจองให้เอาไหม” เธออยากรู้ว่าเขาจะพาคนรั
