“ถึงความจริงจะเปิดเผยแล้วก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ ยังไงมาร์กับพี่กัญจน์ก็หย่าขาดกันแล้ว เรื่องระหว่างเราสองคนมันจบลงแล้วค่ะ”
“ถึงจะหย่ากันแล้ว แต่ตอนนี้หลานทั้งสองก็มีลูกเป็นโซ่ทองคล้องใจด้วยกัน ย่าว่าคงกลับมาใช้ชีวิตคู่ร่วมกันได้ไม่ยากหรอก ยิ่งถ้าตากัญจน์ได้รู้ความจริงทั้งหมดละก็ เขาคงจะเลิกหูหนวกตาบอดแล้วกับมาเป็นพี่กัญจน์ที่แสนดีของมาร์เหมือนเดิมแน่ๆ นะลูก”
มธุมาสยิ้มอ่อนๆ กุมมือที่เหี่ยวย่นของท่านไว้ลูบไล้แผ่วเบา
“เรื่องบางเรื่อง บางครั้งถึงอยากจะให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่ก็เป็นไปได้ยากค่ะ มาร์กับพี่กัญจน์เราเดินห่างกันมาไกลเกินกว่าจะย้อนกลับได้แล้ว ปล่อยทุกอย่างเป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็นดีกว่านะคะคุณย่า”
“แต่เรื่องของลูกกับตากัญจน์เป็นความเข้าใจผิด เป็นเพราะมีคนยุยงใส่ร้ายทั้งนั้น ย่าดูออกว่าที่จริงเขาไม่ได้รักแม่พิมพ์รวีเลย แต่ที่ทำไปก็เพราะยึดติดกับคำว่า ‘บุญคุณ’ เท่านั้นเอง คนที
