ขอโทษ...2

437 คำ

“อ้อนกันตั้งแต่หัววันเลยนะคะพ่อลูก” ญาดาที่เดินออกมาจากห้องครัวพร้อมจานของว่างของบุตรสาวแอบมองสองพ่อลูกด้วยรอยยิ้มอยู่สักพัก “ก็มีคนเดียวแล้วจะไม่ให้เราอ้อนกันได้ยังไงล่ะ ก็ใครบางคนใจร้ายไม่ยอมมีน้องให้เอวาสักที” ปราชญ์กล่าวทำเสียงน้อยใจ เพราะญาดายังไม่ยอมตั้งครรภ์บุตรคนที่สองให้เขา “ได้เป็นคุณพ่อลูกสองแน่ค่ะ แต่รอเอวาโตกว่านี้สักปีสองปีนะคะคุณพ่อ” ญาดายิ้มยั่วสามี นั่นทำให้เขาทำท่าทางฝากไว้ก่อนกับเธอ คอยดูนะญาดา คืนนี้เขาจะหายาคุมกำเนิดของเธอให้เจอ แล้วเขาจะโยนมันทิ้ง ให้มันรู้ไปสิว่าเธอจะไม่ท้อง ปราชญ์ได้แต่แอบยิ้มกับแผนร้ายของตนเอง “คอยดูนะลูก เดี๋ยวพ่อจะเสกน้องให้เอวา” ปราชญ์กระซิบที่หูของบุตรสาวตัวน้อยซึ่งได้ยินเพียงสองคนเท่านั้น นั่นทำให้เด็กหญิงเอวาถึงกับยิ้มออกมาด้วยความสุข “แอบคุยอะไรกันคะ” ญาดามองด้วยความสงสัย เธอไม่ได้รู้เลยว่าสามีกำลังวางแผนเสกเด็กเข้าท้องเธอ “ความลับครับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม