“ผมว่าผมออกไปดีกว่า” เมื่อรู้สึกตัวว่าสถานการณ์ล่อแหลม ชายหนุ่มรีบผละออกจากร่างงามทันที เขาไม่อยากฉวยโอกาส แล้วตัวเขานั้นก็รู้ดีว่าความอดทนของตนเองนั้นใกล้หมดลงทุกที
“อย่าทิ้งฉันไปไหนเลยนะ” มีนากอดร่างสูงของเขาไว้ด้วยความโหยหา เธอไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าเธอกำลังเล่นกับไฟอยู่
“ผมไม่อยากทำให้คุณเสียใจ ปล่อยผมเถอะ”ชายหนุ่มพยายามแกะมือของหญิงสาวออกอย่างนุ่มนวล แต่เธอกลับไม่ยอมให้เขาทำเช่นนั้น
“ทำไม!! คุณรังเกียจฉันเหรอ” มีนาโวายวายด้วยความไม่พอใจ เธอยังไม่ยอมปล่อยเขา หญิงสาวยังกอดรัดร่างสูงเอาไว้แนบกาย
“ความอดทนผมกำลังจะหมด ผมไม่อยากฉวยโอกาสกับคุณ ปล่อยผมเถอะ” ชายหนุ่มกล่าวเสียงแหบพร่า เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่เมื่อถูกหญิงสาวกอดรัด จะไม่รู้สึกอะไร แถมส่วนอวบอูมของเธอยังคงเสียดสีอยู่กับอกกว้างของเขาเช่นนี้มันทำให้การควบคุมตนเองของเขาแถบจะติดลบเลยด้วยซ้ำ
“ไม่เอา ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว” มีน่าไม่ไ
