ภูธเนศค่อยวางร่างของพี่เลี้ยงเด็กคนใหม่ลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ดาหวันหน้าเจื่อนแอบรู้สึกผิด มาทำงานอย่างเป็นทางการแค่วันแรกก็เกิดเรื่องให้เธอเจ็บตัวเสียแล้ว ป้าดวงรีบเอากล่องยาทำแผลจากด้านล่างมาตามคำสั่งเจ้านาย
“พี่ดาหวัน ลินินขอโทษนะคะที่ทำให้พี่ดาหวันต้องเจ็บตัว”
“แต่ก่อนบอกพ่อว่าลูกไม่ต้องการพี่ดาหวัน ไม่ชอบพี่ดาหวันไม่ใช่เหรอครับ ทำไมถึงเปลี่ยนใจเร็วล่ะ” พ่อเลี้ยงหนุ่มเอ่ยถามลูกสาวด้วยแววตารักใคร่
“ลินินถูกใจพี่ดาหวันแต่แรกแล้วค่ะ ทว่าภาพนั่นที่คุณพ่อกับพี่ดาหวันเกือบจะจูบจุ๊บกัน มันยังไงกันแน่คะ ลินินไม่เข้าใจ”
เด็กหญิงถักเปียสองข้างติดโบว์สีขาวน่ารักหันมองพ่อกับพี่เลี้ยงตัวเองสลับไปมา ทั้งสองมีสีหน้าอ้ำอึ้งชัดเจน
“คุณหนูลินินต้องให้ความเป็นธรรมพี่ดาหวัน พ่อของคุณหนูลวนลามพี่ก่อนค่ะ”
“ดาหวัน! นี่เธอกล้าฟ้องลูกของฉันเหรอ”
“ทำไมจะฟ้องไม่ได้ล่ะ ก็คุณภูทำแบบนั้นกับดาหวันจริง” เธ
