ด้วยความใจดีทางฝ่ายพ่อแม่ของพ่อเลี้ยงภูธเนศใจร้ายใจดำทิ้งปล่อยให้คนมาขอความช่วยเหลืออย่างอดีตคนรักเก่ายืนตากแดดตากลมนานนับเป็นชั่วโมงจึงสงสาร เชิญเข้ามานั่งห้องรับรองแขกโดยมีลินินต้องอยู่เพื่อรับรู้ว่ามุกนิลคือแม่ผู้ให้กำเนิดเธอ จะมาขอทำหน้าที่แม่ดูแลลูกที่เคยทิ้งขว้างสักครั้ง
ซึ่งภูธเนศรู้จากปากป้าดวงกำลังจับมือลากดาหวันเข้ามาในห้องเพื่อต้องการบอกเรื่องบางอย่างด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง แม้จะไม่พอใจที่อดีตคนรักย้ายอยู่ที่นี่เป็นการชั่วคราว และลินินยังไม่ยอมรับมุกนิลเป็นแม่ รอคุณพ่อภูเข้ามาตอบว่าเป็นความจริงหรือไม่
“คุณพ่อภู คุณแม่ดาหวันขา”
ภาพที่มุกนิลเห็นกลับเจ็บแปลบกลางอกและแอบกำมือแน่นอย่างไม่พอใจรุนแรงเห็นลูกสาวที่เธอไม่เคยต้องการกลับสนิทสนมเรียกคุณแม่กับดาหวันเต็มปากเต็มคำ เอะใจบางอย่างที่ภูธเนศมองคนรักด้วยแววตาเปลี่ยนไป
“ผู้หญิงคนนั้นอ้างว่าเป็นแม่แท้ๆ ของลินิน มันไม่จริงใช่ไหมคะคุณ
