มือที่สวมถุงมือเอาไว้และเต็มไปด้วยฟองน้ำยาล้างจาน
“มนตระการ นี่เธอจะฆ่าฉันเหรอ”
จักรทิพย์ถอยออกมาพลางยกแขนเสื้อขึ้นเช็ดใบหน้าที่เปรอะเปื้อน มนตระการรีบถอดถุงมือออก มือเรียวหยิบผ้าสะอาดมาช่วยเช็ดหน้าเช็ดตาให้จักรทิพย์
“แล้วใครให้คุณจักรเล่นพิเรนทร์กันล่ะคะ”
มนตระการบ่นอุบ ทว่ามือเรียวก็ยังเช็ดคราบฟองออกจากใบหน้าคมคายของจักรทิพย์อย่างตั้งใจก่อนจะพาจูงมือคนที่หลับตาปี๋ไปที่ห้องน้ำ จัดการเปิดน้ำให้อีกฝ่ายได้ล้างหน้าล้างตา
“แบบนี้เรียกว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวนะคะ”
มนตระการอดไม่ได้ที่จะต่อว่าอีกฝ่ายไปหนึ่งประโยคระหว่างที่รอให้จักรทิพย์จัดการล้างหน้าล้างตาหญิงสาวก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเตรียมไว้ให้ชายหนุ่มเช็ดหน้า จักรทิพย์เงยหน้าขึ้นหลังจากที่มันใจว่าใบหน้าของเขาปราศจากฟองน้ำยาล้างจานเรียบร้อยแล้ว
“เธออยากมีผัวพิการตาบอดหรือไงมนตระการ”
นอกจากจะไม่มีคำกล่าวขอบคุณที่มนตระการห
