นาวรู้สึกตัวตื่นอีกครั้งเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างมายุ่งอยู่ที่หน้าอกตัวเอง มือบางปัดป่ายอย่างไรก็ไม่ออก พอลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วถึงได้รู้ว่าต้นเหตุมาจากอะไร
ร่างสูงที่มุดอยู่ใต้ผ้าห่ม แทรกตัวอยู่กลางหว่างขาของร่างบาง ริมฝีปากอุ่นหนาครอบครองเม็ดบัวสีชมพูที่แข็งเป็นไตข้างหนึ่งพร้อมทั้งบีบเคล้นฐานเต้าอวบให้ดูดดึงได้อย่างถนัดถนี่ มือใหญ่อีกข้างของเขาก็ทำหน้าที่บีบเคล้นสะกิดเม็ดบัวอีกข้าง
"คุณปุณณ์! ทำอะไรของคุณเนี่ย" มือบางผลักศีรษะของเขาเพื่อให้ปากอุ่นหลุดพ้นจากยอดอกอวบของเธอ จนมันยืดตามปากที่งับเม้มไว้ไม่ยอมปล่อย
"กินนม เมื่อคืนลืมกินเผื่อพาฝัน" ร่างสูงจำยอมปล่อยยอดอกของเธอออก เงยหน้าขึ้นมาทำหน้าซื่อ แต่มือยังคงสะกิดเม็ดบัวแล้วคลึงเคล้นเบาๆ
"หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะคุณปุณณ์ แล้วไม่ต้องเอาพาฝันมาอ้างด้วย" เมื่อถูกนาวดุ เขาจึงขยับตัวมุดขึ้นไป โผล่ศีรษะออกไปนอกขอบผ้าห่มด้านบน ทาบทับกายบาง แท่ง
