"อุ่นจัง" น้ำเสียงเบาแผ่ว ซุกใบหน้าเข้าหาอกกว้างอย่างรู้สึกปลอดภัยในขณะที่อยู่บนตักของร่างสูง โดยมีบอดี้การ์ดทำหน้าที่ขับรถพากลับบ้าน
"ปุณณ์ขอโทษนะนาวที่ปุณณ์ดูแลนาวไม่ดี" ปุณณ์ประทับจูบลงไปบนหน้าผากเนียนแผ่วเบา โอบกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นกว่าเดิมเกยคางบนศีรษะมน พลางลูบไล้เนื้อตัวบอบบางอย่างเบามือ
"ปุณณ์ดูแลนาวดีที่สุดแล้ว เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของปุณณ์สักหน่อย" ร่างบางแตะมือใหญ่ แหงนเงยมองใบหน้าคมสันที่มองเธอด้วยสายตาอาทร ยกมือเรียวเล็กขึ้นมาจูบอย่างทะนุถนอม ลูบศีรษะเล็กอย่างปลอบประโลม ก้มลงจูบปากอวบอิ่มเบาๆ ซ้ำๆ แล้วโอบกอดร่างบางไว้แนบอกอีกครั้งอย่างทะนุถนอม
"นาว ใครทำนาว นาว นาว" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้นมา แต่ก็ได้รับเพียงความเงียบ กับเสียงลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอที่บ่งบอกว่าเธอหลับไปแล้วเท่านั้น
บ้านแทนไท
"นาวเป็นยังไงบ้างครับคุณแม่" ปุณณ์ถามคนเป็นแม่หลังจากตรวจดูอาการของนาวที่นอนห
