ริมฝีปากนุ่มที่ประกบลงมาบนปากของผมคล้ายเป็นสิ่งยืนยันว่าผมไม่ได้กำลังฝันไป ผมหลับตาลงคล้อยหลังที่พินิจดวงหน้าสวยจนพอใจ ฝ่ามือหนาลูบเบาๆ ที่เอวคอด จูบจากเฌอคือสิ่งที่ผมโหยหา เพียงแค่ได้กลับมาสัมผัสกับกลิ่นหอมๆ จากกายเธออีกครั้ง และเพียงแค่คิดว่าจะโดนโกรธเกลียดหรือมองด้วยสายตาเย็นชาอีกครั้งผมก็แทบจะบ้าตาย
“อื้อ~” คนตัวเล็กถอนจูบและผละใบหน้าหนีเมื่อกลายเป็นผมที่เรียกร้องและพยายามจะสอดปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็ก
แก้มนวลที่มีเลือดฝาดแดงก่ำ ผมอยากสัมผัสเธอนานกว่านั้น อยากซุกใบหน้าเข้าไปสูดดมกลิ่นหอมจากซอกคอขาว อยากจูบปากนุ่มๆ อีก อยากทำทุกอย่างที่เคยทำ แต่สิ่งที่ผมทำได้กลับเป็นการคว้ามือขาวผ่องมากุมแล้วกดจูบลงไปบนหลังมือของเธอแทน
“รักเฌอนะ เฌอ…ไม่ได้กลับมาเพื่อล้อเราเล่นใช่ไหม”
“จูบเมื่อกี้มันยังชัดเจนไม่พอใช่ไหม” เสียงหวานๆ กำลังทำใจผมสั่น แต่เพียงแค่เห็นรอยยิ้มบางๆ หัวใจที่มันเศร้าหมองมา
