มหาวิทยาลัย
“เฌอ…” เสียงเรียกดังขึ้นเมื่อฉันหย่อนสะโพกลงบนม้าหินอ่อนภายใต้อาคาร
ฉันยิ้มให้กับพริ้งพราวที่โบกไม้โบกมือพร้อมกับการกึ่งวิ่งกึ่งเดินมาหาฉันที่นั่งอยู่คนเดียว
“เพิ่งมาเหรอ”
“อือ เธอล่ะ”
“เหมือนกัน ขอนั่งด้วยคนนะ”
“ได้สิ”
“เฌอใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรอ่ะ หอมมากเลย แนะนำเราหน่อยสิ”
“หอมเหรอ” ฉันก้มลงสัมผัสกลิ่นน้ำหอมจากตัวเองเล็กน้อย ไม่ใช่ว่าไม่เคยถูกทักแบบนี้ แต่ไม่คิดว่าจะมีคนที่ถึงขั้นสนใจน้ำหอมกลิ่นเดียวกับฉันต่างหากล่ะ
“แป๊บนะ” ฉันเปิดกระเป๋าของตัวเองพร้อมกับการชูขวดน้ำหอมสำหรับพกพาที่มีติดกระเป๋าไว้ตลอด
พริ้งพราวทำตาโตพร้อมกับการแย่งขวดน้ำหอมไปจากมือฉัน ไม่คิดด้วยซ้ำว่าพริ้งพราวจะเสียมารยาทถึงขั้นใช้น้ำหอมของฉันฉีดพรมไปบนตัวของเธอเอง
“หอมจัง อ่ะ คืน” ฉันรับขวดน้ำหอมกลับมาใส่กระเป๋าแบบไม่เรื่องมาก สุดท้ายพริ้งพราวก็ดึงความสนใจของฉันให้ไปอยู่ที่เธอเหมือนเดิม
“เ
