“ผมไม่ไว้ใจคุณ” เขายังล็อกแขนขาของเธอเอาไว้ แม้เธอจะดิ้นก็สู้แรงเขาไม่ไหว ก่อนที่มือหนาจะเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มากดโทร. ออก
“นี่คุณ”
“อย่าโวยวายไปสิ เขากดรับขึ้นมาจะรู้นะว่าคุณทำอะไรๆ กับผมอยู่”
“ว่าไงครับขวัญ” กรพักตร์เปิดลำโพง นั่นทำให้เขาได้ยินด้วยว่าเธอกับคชากรคุยอะไรกันอยู่
“ขวัญจะบอกพี่หมอว่าขอนอนพักผ่อนน่ะค่ะ” เธออ่านปากของกรพักตร์ที่ไม่มีเสียง เขาบอกให้เธอพูดแบบนั้น เพียงขวัญทำหน้าเมื่อยใส่อีกฝ่ายในทันทีที่เขาบังคับให้เธอพูดแบบนี้
“งั้นพี่ไม่กวนแล้วครับ ท้องเสียดีขึ้นหรือยัง กินยาหรือยังเอ่ย”
“ขวัญมียาแล้วค่ะ กินเรียบร้อยแล้ว แต่เพลียๆ นิดหน่อย เลยจะขอพักผ่อนก่อนน่ะค่ะ”
“อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวพี่ทำให้กิน”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“งั้นนอนพักเถอะ” คชากรกดวางสายก่อนจะยกยิ้มมุมปากอย่างมีแผนการ
เขาเห็นว่ากรพักตร์เข้าไปในห้องของเพียงขวัญ เขาก็เลยแกล้งหมอนั่น รักกันมากใช่ไหม ยิ่งรักกันมากเข
