ด้านนอกของรั้ว กรพักตร์มองเข้ามาด้านในด้วยสายตาที่ยากจะอ่านออก
“ดูคุณขวัญจะสนิทกับหมอคชากรมากนะครับ” วรจักรมองเข้าไปในรั้วบ้านก็เห็นว่าคชากรบีบจมูกบ้าง ลูบผมของเพียงขวัญบ้าง ด้วยความเอ็นดู
“ก็น่าจะสนิทกันแหละ เขาตามรับใช้กันมาตั้งแต่เด็ก” เขานึกถึงเด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มเรียบร้อยที่คอยเดินตามและคอยหิ้วกระเป๋าตามรับใช้คชากรตั้งแต่เด็ก ผู้หญิงคนนั้นคือเพียงขวัญที่ตอนนี้โตเป็นสาวสวยสะพรั่งไปทั้งเนื้อทั้งตัว ในตอนนั้นเธอเป็นเด็กประถมที่อยู่โรงเรียนติดกันเท่านั้น ไม่ได้เรียนโรงเรียนเดียวกันกับคชากรเพราะอายุห่างกันหลายปี
“เจ้านายรู้จักคุณขวัญตั้งแต่เด็กเลยเหรอครับ”
“เคยเห็นน่ะ ไม่เคยคุยกันหรอก” เขาผินหน้ากลับมามองลูกน้องคนสนิท พลางสั่งให้อีกฝ่ายขับรถออกไปจากหน้าบ้านหลังใหญ่ของบิดา
“พรุ่งนี้คุณขวัญได้เจอเจ้านายไม่ตกใจแย่เหรอครับ” วรจักรเอ่ยถาม เพราะกรพักตร์ยังไม่ได้บอกเพียงขวัญว่าตัวเองเป็นใคร
