ซูหนี่รับตั๋วเงินหนึ่งพันตำลึงด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม คนรับของมองนางอย่างตกตะลึง จ้าวหนิงหลงถึงกับหัวเสีย เขาไปสำนักศึกษาพร้อมกับรถม้าของฮูหยินหู วันนั้นทั้งวันเขาไม่มีสมาธิที่จะอ่านตำรา เนื้อหาที่อาจารย์สอนก็ไม่เข้าหัวเลยสักนิด "จ้าวหนิงหลง วันนี้เจ้าเป็นอันใดถึงไม่มีสมาธิในชั้นเรียนเลย" อาจารย์หูคิดว่าลูกศิษย์ของตนมีเรื่องเครียด แต่วันนี้เขาก็เพิ่งจะขายสบู่ได้เงินก้อนใหญ่ยังจะมีอะไรให้เครียด "ศิษย์ขออภัยท่านอาจารย์ขอรับ ศิษย์มีเรื่องที่คิดไม่ตกจริงขอรับ" "หากมีอันใดไม่เข้าใจก็มาปรึกษาอาจารย์ได้ รีบจัดการปัญหาเสียใกล้จะสอบแล้ว" ตอนนี้พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงศิษย์อาจารย์ แต่เป็นคู่ค้าของภรรยาเขาด้วย "ศิษย์น้อมรับคำสอนของท่านอาจารย์ขอรับ" จ้าวหนิงหลงบอกลาอาจารย์หูแล้วกลับออกไป วันนี้ซูหนี่ได้รายได้ก้อนใหญ่มา นางจึงพาเด็กๆเข้าเมืองเพื่อซื้อของ เมื่อเห็นว่าใกล้เวลาเลิกเรียนของจ้าวหนิงหลงแล้ว