หลายวันผ่านไป...
หลังจากที่ฉันรักษาตัวจนหายดีฉันก็กลับมาที่บ้านอีกครั้ง ก่อนจะรีบเข้าไปในห้องของตัวเองเพื่อที่จะเก็บเสื้อผ้าและหนีออกไป เพราะว่าฉันไม่อยากจะอยู่ที่นี่อีกแล้ว ฉันอยากจะไปเริ่มต้นใหม่กับลูกของฉันมากกว่าชีวิตนี้ฉันไม่ขอมีใครอีกนอกจากลูกเท่านั้น
"คุณจิลลาจะไปจริงๆ หรอคะ" เสียงของลิลลี่เอ่ยถามฉัน เพราะมีเพียงลิลลี่เท่านั้นที่รู้ว่าฉันกำลังจะออกจากบ้านนี้ไป
"อื้ม อยู่ไปเพื่ออะไรล่ะ ฉันเหนื่อยแล้วล่ะ เหนื่อยที่ต้องตามคนที่เขาไม่ได้ต้องการที่จะฟังเหตุผลจากเรา" ฉันถอนหายใจพร้อมกับตอบลิลลี่ไป
"คุณจิลลาไปลิลลี่คงจะคิดถึงคุณจิลลา กับคุณหนูมากแน่ๆ เลยค่ะ ไปแล้วก็อย่าลืมพาคุณหนูกลับมาหาลิลลี่บ้างนะคะ"
"ถ้ามีโอกาสนะ" ฉันตอบก่อนจะรูดซิปกระเป๋าขึ้น ฉันหยิบออกไปเท่าที่จำเป็นเท่านั้น เสื้อผ้าแค่ไม่กี่ชุดและสมุดบัญชีของฉันเงินที่ฉันทำงานและสะสมมาจนถึงทุกวันนี้มันคงจะได้ใช้แล้วสินะ
ฉันคว
