เช้าวันต่อมา
ฉันลืมตาตื่นมาอยู่ในอ้อมกอดของคุณเมคา เมื่อคืนเราสองคนเพิ่งจะมีอะไรกันไป นี่ฉันง่ายไปหรือเปล่าเนี่ยยอมมีอะไรกับเขาง่ายๆ ถึงเราสองคนจะแต่งงานเป็นสามีภรรยากันแล้วก็ตามแต่ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองง่ายอยู่ดี เราสองคนไม่ได้รักกันตั้งแต่แรก และตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่ามันคือความรักหรืออะไรกันแน่
“ตื่นแล้วหรอ” เสียงเข้มเอ่ยถามฉัน นี่เขาตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
“ค่ะ” ฉันเงยหน้ามองคุณเมคาก่อนจะตอบเขาไป ทำไมยิ่งมองหน้ายิ่งอายนะ
“หน้าแดงเลย เป็นไร อายหรอ”
“...” ฉันรีบหลบสายตาเขาทันที นี่ฉันแสดงอาการออกให้เขาเห็นอีกแล้วหรอ
“ไม่ต้องอายหรอก ฟอดดด” เขาก้มหน้าลงมาหอมแก้มฉันหนักๆ ก่อนจะกอดฉันไว้แน่น
“อื้ออ ปล่อยฉันได้แล้วค่ะ อยากอาบน้ำแล้ว”
“หืมม ลุกไหวหรอ ให้ผมอุ้มมั้ย”
“ไหวค่ะ”
ฉันค่อยๆ พยุงตัวเองลุกออกจากเตียงแต่พอจะก้าวขาเดินเท่านั่นละ
ตุบ!
ฉันล้มลงไปกองกับพื้นทันที ทำไมขามันถึงอ่อนแรงขน
