ตุ๊บ!
"เธอกล้าพูดได้ไงว่ะ! ว่าฉันไม่ใช่คนสำคัญของเธออีกเอิงเอย!!" เขาเหวี่ยงร่างบางไปบนเตียงกว้าง ไซส์ขนาดพิเศษสำหรับคอนโดหรูของตัวเอง เมื่อลากเธอกลับมาด้วยความโมโหที่ถูกอีกฝ่ายย้ำสถานะบ้าบอ
"ฉันพูดความจริง นายไม่ใช่คนสำคัญของฉันอีกแล้วพอล...ไม่มีวัน!" เอิงเอยพยามตะเกียกตะกายตัวนั่ง แม้รู้ดีว่านาทีหลังจากนี้พอลจะทำทุกอย่าง เพื่อให้เธอเป็นรองใต้อาณัติเขา
"ก็ดี! ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ไอเวลาที่ฉันเอาเธอแรงๆ เธอจะกล้าครางเรียกหาฉันอีกไหม!" ร่างสูงโปร่งกระโดดขึ้นบนเตียง ดึงข้อเท้าเล็กมาใกล้ลำตัว ยิ่งเธอพยามดิ้นขัดขืนเขายิ่งเห็นเพนตี้ตัวบางในกระโปรงนักศึกษาทรงเอ ที่ครั้งนึงเขาเคยขอให้เธอใส่มิดชิดกว่านี้
"ทุเรศ! คนอย่างนายมันก็มีแต่ทำเรื่องทุเรศไปวันๆ "
"มันก็ไม่ต่างจากเธอหรอก กล้าคบผู้ชายทีเดียวสองคน แล้วเป็นไงล่ะ...ได้ผัวจริงๆ สนุกไหมล่ะ" สันจมูกใหญ่แนบลงบนผิวลำคอระหง ซุกไซร้เสียดสีไปตาม
