"ทำไมยังไม่นอนอีก?" ร่างสูงเพิ่งกลับมาจากข้างนอกเอ่ยบอก ยังเห็นว่าเอิงเอยใช้โน๊ตบุ๊คทำงานบางอย่างอยู่บนเตียงนอน
"อาจารย์บอกให้แก้ก่อนอาทิตย์หน้า จะโชว์รุ่นน้องดูโครงงานทั้งหมด"
"แต่หมอสั่งให้เธอพักผ่อนเยอะๆ แล้วยาก่อนนอนล่ะกินไปหรือยัง" เขาไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ด ไล่สายตามองถุงยาและแก้วน้ำตรงหัวเตียง ถึงจะแปลกใจกับคำวินิจฉัยและตัวยามากมาย เขาก็เลือกจะเก็บไว้หาข้อมูลเอง
"อืม" ร่างบางยังสนใจเพียงงานชิ้นเอกเบื้องหน้า เพราะข้อมูลนี้จะอยู่ถึงรุ่นน้องใหม่ๆ อีกหลายปี
"วันนั้นที่ไออชิแข่งรถแพ้ เธอรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นในสนามบ้าง" ร่างสูงตรงมาคนบนเตียง ใช้หลังมือปัดปรอยผมสลวยไปทัดหูเล็ก เวลาที่ไร้เครื่องสำอางค์บนหน้าจะเห็นผิวใสสีชมพูเปล่งตรงแก้มเนียน
"อยากพูดอะไรล่ะ?"
"คนของฉันโดนซ้อมตอนที่ตามเธอมาโรงพยาบาล มันคงไม่ใช่แผนของเธอหรอกใช่ไหม?"
"ถ้าฉันร้ายในสายตานายขนาดนั้น อยู่ห่
