ตุ๊บ!
"พวกเราแบกมันให้ไปนอนโซฟาแล้วนะ ส่วนเอยนอนเตียงมันเลยจะได้สบายหน่อย" ชนัตถ์บอก ไล่มองดูสภาพเพื่อนชายที่ถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์ควบคุม สลบไปแบบหลับสนิท
"ขอบใจนะ อย่างน้อยวันนี้เราก็ไม่ต้องประสาทเสียอีก" น้ำเสียงหวานบอก แอบเกรงใจที่ทำให้คนอื่นรอบตัวต้องเดือดร้อนไปด้วย
"พี่เอยขาดเหลืออะไรบอกบอดี้การ์ดด้านนอกนะคะ" โมเน่บอก เธอเป็นญาติห่างๆ ของคนหลับอยู่เลยรู้จักคนรอบตัวเขาบ้าง
"โอเคจ้ะ กลับกันดีๆ นะ ดึกแล้วด้วยไม่รู้ว่าฝนจะตกไหม" ร่างบางจะพยุงตัวเดินไปส่ง แต่ถูกรุ่นน้องมือห้ามไว้
"ไม่ต้องห่วงพวกเรานะคะ แค่นี้สบายมาก มีหนุ่มๆ อยู่ตั้งหลายคน"
"จ้ะ" พอสิ้นเสียงประตูห้องนอนปิด ร่างบางถึงกลับถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังกังวลว่าพอลจะมีสติตื่นขึ้นทะเลาะกับเธออีก
เอิงเอยเลยคว้าเอาผ้าเช็ดตัว กับชุดตัวนอนกระโปรงย่องเข้าห้องน้ำ ไม่เปิดไฟสักดวงในห้องให้รบกวนหลับอยู่ตื่นขึ้นมา
ซ่าส์~ ร่างบางตัวเปล
