หลายวันต่อมา_
"ขอกอดหน่อยได้ไหม ตื่นมาแล้วไม่เห็นหน้าคนมันคิดถึง" ว่าที่คุณพ่อมือใหม่ส่งเสียงออดอ้อนภายในครัว เมื่อตื่นมาแล้วไม่พบใบหน้าสวยที่เขานอนกอดทั้งคืน
"เวอร์มาก ไม่น่าคืนดีด้วยเลยนะเนี้ย" คนท้องบอก เอื้อมหยิบผักหลากสีใส่ตะกร้าล้างน้ำ เพราะเธอตั้งใจว่าจะหัดทำอาหารทานเองบ้าง เผื่อวันใดวันนึงจะทำให้ลูกด้วย
"ไม่ทันแล้ว ได้เข้าไปปลุกลูกทุกคืนแล้วนะ"
"พอล! หยุดทะลึ่งนะ กลับไปนอนต่อไป" เธอหันมองจ้องเขม็งใส่ ไม่น่าใจอ่อนเพราะโดนอีกฝ่ายลอบลักหลับ จนติดเป็นนิสัยต้องทำทุกคืน
"ล้อเล่นครับ เอยจะทำอาหารทำไม ให้ไอไปร์ทไปซื้อสิ" เขารู้ว่าเอิงเอยแทบไม่เคยเข้าครัว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเมนูอาหาร
"ไม่ค่ะ วันนี้เอยตั้งใจจะทำแล้ว หัดไว้บ้างไว้ดูแลสามีในอนาคต"
"หมายถึงพอลหรอ...น่ารักจัง" มือหนาเอื้อมบีบแก้มป่อง
"เปล่า...เอยหมายถึงคนอื่น"
"เอย! ไม่ได้แล้วต้องปรับทัศนคติกันหน่อย" คนตัวสูงรีบ
