เ(ฉ)พาะช่างขังรัก (MDL STORY)
EPISODE129
[เฟืองรุ่น]
“เด็กหญิงใบ้เธอชื่อภารัณหรอกเหรอ อ๊ะ! อู้ย...เจ็บนะ” ฉันพูดขึ้น ทำให้พี่ภารัณยกมือมาบีบแก้มฉันจนยืดราวหมั่นไส้
ใครจะไปคิดล่ะว่าเพื่อนวัยเด็กเพียงคนเดียวของฉันจะเป็นเขา เพื่อนที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ และฉันเข้าใจผิดมาโดยตลอดว่าเด็กคนนั้นเป็นเด็กผู้หญิง มาถึงตอนนี้ก็ไม่แปลกใจแล้ว ว่าทำไมเธอถึงถามเด็กที่สนามว่า ‘อยากตายรึไง’ ก็มันสไตล์ของพี่ภารัณนี่นา
“ขี้โกงจัง” ฉันพึมพำ ทำให้พี่ภารัณยกมือขึ้นมาเกลี่ยน้ำตาออกจากแก้มให้ฉัน เรียวปากบางสวยขยับยิ้มจางอย่างอ่อนโยน
“คิดว่าจะรอให้โตกว่านี้ แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่คิด” เขาพึมพำ ราวกับวางแผนเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างกันไว้อย่างดีแล้ว
“การที่พี่เฝ้าดูพะแนงฝ่ายเดียวโดยไม่บอกอะไร ถ้าระหว่างนี้พะแนงมีแฟนไปก่อน พี่จะทำยังไงคะ” ฉันถามเขา
“ฆ่ามันทิ้งก็พอ” เขาตอบแบบไม่ต้องเสียเวลาคิด ทำให้ฉันสะอึก
