ณ ห้องนอน เวลาสี่ทุ่ม วันเดียวกัน
ห้องนอนตกแต่งด้วยโทนสีอบอุ่น แสงไฟหัวเตียงสีนวลสร้างบรรยากาศผ่อนคลาย ผ้าม่านสีครีมถูกปิดลงสนิท ปิดกั้นแสงจันทร์ภายนอก เวธัสนอนเอนหลังอยู่บนเตียง พิงหมอนสองใบอย่างสบาย ๆ ข้างกายคือขวัญข้าวที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จในชุดนอนลายจุดผ้านิ่ม ผมยังชื้นเล็กน้อย
ขวัญเดินมาทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ พลางลูบท้องตัวเองเบา ๆ เวธัสเอื้อมมือมาจับมือเธอไว้ แล้วขยับเข้าใกล้
ก่อนจะกระซิบเบา ๆ
“ตัวเล็กน่าจะหลับแล้วนะ… แต่แม่ของเขายังดูตื่นเต้นอยู่เลย”
ขวัญข้าวหัวเราะเบา ๆ
“มันเหมือนฝันน่ะค่ะ อยู่ดี ๆ ก็มีบ้าน มีคนที่รัก มีลูกที่กำลังจะมา… บางทีก็กลัวว่าตื่นมาแล้วมันจะหายไป”
คนตัวสูงโน้มหน้ามากระซิบใกล้หู
“ไม่ใช่ฝันแน่นอน เพราะฝันจะไม่มีไออุ่นแบบนี้”
เขาโอบเธอเข้ามาแนบอก ขวัญเอนหัวลงบนไหล่เขา หัวใจเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน ใกล้จนได้ยินเสียงหายใจของกันและกัน
ขวัญข้าวพูดเสียงเบา ๆ
“พี
