ที่สนามหญ้าลานคณะ เวธัสยังคุยกับเจนอยู่ไกล ๆ
ขณะนั้นเองขวัญข้าวเดินกลับมาที่ลานตามที่นัดไว้ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มหวังจะเห็นเขายืนรออยู่ที่เดิม
แต่กลับเจอแค่กลุ่มเพื่อนของเวย์ที่ยังนั่งรวมกัน
ใบหน้าสวยยิ้มบาง
“เอ่อ…พี่เวย์ล่ะคะ? ไปไหนเหรอ?”
เพื่อนในกลุ่มต่างเงียบไปเล็กน้อย หนึ่งในนั้นเผลอตอบอย่างลืมตัว ขณะกำลังยัดขนมเข้าปาก
เป้พูดเร็ว ๆ ด้วยความปากไว
“อ๋อ ไปหาแฟนเก่าอะ…”
ทันทีที่สิ้นคำ ทุกคนก็เงียบกริบ เป้ชะงัก ปากค้าง ลืมไปเลยว่าขวัญอยู่ตรงนี้
ขวัญข้าวสีหน้าชะงัก แล้วพูดเสียงเบา
“ไป…หาแฟนเก่าเหรอคะ?”
เสียงของขวัญเบาราวกับลมหายใจ แต่ทุกคนได้ยินชัดเจน สีหน้าเธอหม่นลงทันที ดวงตาไหววูบเหมือนคนกำลังกลั้นบางอย่างไว้ไม่ไหว
รามรีบพูดอธิบายแทน
“ขวัญ เดี๋ยวก่อนนะ มันไม่ได้หมายความว่า...”
คนตัวเล็กพูดตัดบท เธอพูดสุภาพแต่น้ำเสียงเข้มขึ้น
“เขาไปทางไหนคะ ฉันจะไปดูเอง”
ทุกคนเงียบ เพราะไ
